قسمت چهارم- ثواب زیارت سید الشهدا علیه السلام

ثواب زیارت
روایات فراوانی در باب ثواب زیارت آن بزرگوار در جوامع روایی، وارد شده که بیشترین آن در کتاب شریف «کامل الزیارة» است، که از باب تیمن و تبرک به چند روایت اکتفا می شود.
1. عبد الله طحان از امام صادق علیه السلام روایت می کند: « که از آن بزرگوار شنیدم که می فرمود: در روز قیامت احدی را نخواهید دید مگر این که آرزو می کند که از زوار حضرت امام حسین میشد چه این که مشاهده می کنند که زوار امام حسین دارای چه کرامت و مقامی در نزد خدا هستند.» کرامت از ماده کَرُمَ است و برای آن سه معنی ذکر کرده اند.
1.کثیر الخیر و دائم النفع
2. جواد و بسیار بخشنده و نعمت دهنده
3.عزیز و ارجمند و عالی مقدار
بعضی از بزرگان گفته اند کریم کسی است که در هنگام قدرت عفو می کند، به وعده های خویش وفا می کند در موقع احسان بیش از آنچه را که اشخاص متوقعند می بخشد و باکی ندارد که چقدر بدهد و به چه کسی عنایت کند راضی نمی شود که از غیر مطالبه کنند. هر کسی به او ملتجی و پناهنده شود ضایعش نمی کند شک نیست که در برگیرنده چنین صفات منحصرا ذات اقدس الهی است. از آنجایی که اهل بیت عصمت علیهم السلام مظاهر اسماء الهی هستند آن بزرگواران هم به مصداق:
«اِنّا اَهْلَ بَيْتٍ مُرُوَّتُنا العَفوُ عَمَّنْ ظَلَمَنا . ما خانوادهای هستیم که خوی ما بخشش و عفو نمودن کسانی است که برما ظلم کردند.» .
حال، کرامت و مقام زوار چیست؟ در این باره مفضل بن عمر از امام صادق علیه السلام چنین نقل می کند: «که فرمود: گوئی می بینم که فرشتگان انبوهی پیرامون مؤمنانی که به قبر حسین علیه السلام آمده اند ازدحام می کنند، گفتم: آیا فرشتگان در نزد قبر حسين عليه السلام ظاهر می شوند؟
فرمود: هرگز، آن فرشتگان در کنار مؤمنین هستند، صورت و دست آنان را مسح می نمایند. فرمود: خدای متعال بر زوار حسین علیه السلام صبح و شام غذای ویژه بهشتی می فرستد. ملائکه خدمتگزاران آنان می باشند.
هیچ بندهای از خدا حاجتی از حوایج دنیا و آخرت را مسألت نمی کند مگر این که خدا به او ارزانی میکند بعد فرمود: همین کرامت الهی است. امام فرمود: ای مفضل اضافه کنم؟ گفتم: آری سرورم! فرمود گوئی می بینم تختی از نور که در بالای آن گنبدی از یاقوت سرخ که با جواهر زینت داده شده، امام حسین بر آن تخت نشسته در پیرامونش نود هزار بارگاه و گنبد سبز است. گوئی می بینم که مؤمنان، او را زیارت نموده بر او سلام می دهند، خدای عزیز و جلیل بر مؤمنان زائر می گوید: ای مؤمنان!! چه طولانی شد اذیت و دشواری شما، امروز روزی است که از من حاجتی از حوائج دنیا و آخرت را در خواست نمی کنید مگر این که بی آورده می کنم. پس آنچه می خورند و می آشامند در بهشت است سوگند بخدا! این است کرامت الهی که ابدی است و پایانی ندارد.»
باز در ثواب زیارت آن بزرگوار، موسی بن قاسم خضرمی چنین می گوید: در زمان ابو جعفر دوانیقی عباسی، امام صادق علیه السلام به نجف تشریف آوردند و به من فرمودند: ای موسی برو به راه بزرگ و در آنجا بایست و منتظر باش فردی از ناحیه قادسیه می آید، وقتی به تو نزدیک شد، به او بگو در اینجا یکی از فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تو را می خواند، او با تو می آید موسی گفت: به آن راه رفتم و در انتظار بودم، هوا بسیار گرم بود، نزدیک بود مأیوس شوم و برگردم، از دور شبه مردی پیدا شد که به شتر سوار بود، دنبال کردم تا نزدیک من شد و گفتم: در اینجا یکی از فرزندان رسول خدا صلی الله علیه و آله و سلم تو را می خواند، در پاسخ گفت: مرا به محضر او ببر، با هم آمدیم و شترش را در ناحیه ای خوابانید، حضرت آن مرد را به خيمه خود دعوت نمود آن مرد داخل خیمه حضرت شد، من هم خود را به نزدیک در خیمه رساندم تا سخنان آنان را بشنوم، ولی خودشان را نمی دیدم. امام صادق علیه السلام فرمود: از کجا می آیی؟ گفت: از ناحیه دور یمن، امام اسم محلی که از آنجا می آمد برد، گفت: آری از همانجا می آیم، گفت: برای چه منظوری آمدی؟ گفت: برای زیارت حسین علیه السلام. امام صادق علیه السلام فرمود: بدون هیچ حاجتی و فقط برای زیارت آمدی؟ گفت: فقط برای زیارت آمده ام و اینکه در کنار قبر دو رکعت نماز گزارم سلام دهم و برگردم، امام صادق علیه السلام فرمود: مگر در زیارت امام چه دیده اید؟ گفت: در اثر زیارت آن بزرگوار برکت در مال و جان و اهل و اولاد و زندگی، پیدا می شود حاجات ما برآورده می شود. امام صادق علیه السلام فرمود: ای برادر یمنی نمی خواهی از فضیلت زیارت آن بزرگوار برای تو بگویم؟ گفت از بیشترین فضیلت آن بفرمایید: امام فرمود: زیارت امام حسین علیه السلام برابر با یک حج پاک و مقبول در کنار رسول خدا است. آن یمنی در شگفت شد! امام فرمود: سوگند به خدا بلکه دو حج پاک و مقبول در کنار رسول خدا است. تعجب یمنی بیشتر شد! و همینطور امام زیاد فرمود تاسی حج مقبول و پاک در رکاب رسول خدا