قسمت هشتم- ادب تشرف به کربلا

به هنگام تشرف به کربلا سعی شود با باری سبک به سفر روید، چه این که امام صادق علیه السلام می فرمایند: به من خبر رسیده که عده ای به زیارت حسين علیه السلام می روند و با توشه خود گوشت و فرنی و مانند آن را که از بساط سورچرانی است بر می دارند، آیا آنان اگر به کنار قبر عزیزان خود و در روایتی پدران خود می رفتند چنین می کردند!؟ یعنی بهتر است ادب را مراعات کنیم چه آن که امام علیه السلام این دستور را چنین بیان می فرماید: «اگر به زیارت ابا عبدالله علیه السلام می روی سعی کن با چهره محزون غمگین گرد آلود گرسنه و تشنه زیارت کنی، چه این که حسین علی را در حالی که چهره اش محزون و غمگین و پریشان و گرد آلود و گرسنه و تشنه بود کشتند.» و نیز دستور می دهند: «در سفر، با دوستان خود همسفر خوبی باش! سخن کم گوی و گزیده گوی، به ذکر خدا مشغول شو، لباس نظيف بپوش، قبل از ورود به حائر غسل کن، با خشوع و صلوات بر محمد و آل محمد، با وقار، و کاری که در شأن تو نیست انجام مده، بر صاحبان نیاز از برادران دینی خود سرزده، در صورت نیاز با آنان مواسات کن، از دشمنان، تقیه را که قوام در تو است فراموش مکن، از آنچه خدا نهی فرموده پرهیز کن، از بگو مگوهای بی مورد و بی نتیجه، از جمله؛ قسم زیاد اجتناب کن ، اگر چنین زیارتی کردی، زیارت تو یک حج و عمرہ تمام است ( یعنی معادل ثواب حج و عمره است) در این هنگام است که شایسته آن چیزی می شوی که در راه آن پول خرج کرده ای، از خانواده خود غربت کشیده ای، و با آرزوی مغفرت و بخشش آمده ای، و با غفران و رحمت به بهشت بر میگردی.
لازم به توضیح است؛ که هم اکنون در میان مردم رسم شده که روز عاشورا و یا روزهای شهادت ائمه علیهم السلام غذا می دهند، بعضی اوقات غذاهای سنگین قیمت و یا حلوا پخش می کنند، آیا این اعمال منافات با روایات فوق ندارد!؟
پاسخ این است که مورد روایات فوق در سفر است این که پاره ای از زوار، سفر زیارتی را با سفر تفریحی همسان گرفته بساط خوش گذرانی راه می اندازند، روایات ناظر به آن سفرهاست و شامل غذاهایی که در شهادت ائمه می دهند نیست، چه اینکه نیت مردم در این ایام بزرگداشت آن روز است و بدیهی است بزرگداشت روز شهادت آن بزرگواران جزء شعائر اسلام محسوب شده علاوه بر اینکه کراهت ندارد بلکه ممدوح است و ثواب دارد. العلم عند الله سبحانه.