احکام حنوط

مسئله 338- بعد از غسل ، واجب است که میت را حنوط کنند یعنی به پیشانی و کف دستها و زانوها و دو سر انگشت بزرگ پاهای او کافور بمالند و مستحب است به سر بینی . میت هم بمالند باید کافور پاک و مباح و سائیده و تازه باشد و اگر به واسطه کهنه بودن عطر آن از بین رفته باشد کافی نیست .
مسئله 339- در حنوط میت باید اول کافور را به پیشانی بمالند ولی در جاهای دیگر ترتیب لازم نیست .
مسئله 340- بهتر آن است که میت را پیش از کفن کردن حنوط کنند اگر چه در بین کفن کردن و بعد از آن هم مانعی ندارد .
مسئله 341- کسی که برای حج یا عمرہ احرام بسته است ، اگر پیش از تمام کردن طواف بمیرد حنوط کردن او جایز نیست .
مسئله 342- احتیاط واجب آن است که میت را با مشک و عنبر و عود و عطرهای دیگر خوشبو نکنند و اینها را به کافور مخلوط نکنند .
مسئله 343- مستحب است که قدری از تربت حضرت سیدالشهدا ( عليه السلام ) را با کافور مخلوط کنند ولی باید از آن کافور به جاهایی که بی احترامی می شود نرسانند و نیز باید تربت به قدری زیاد نباشد که وقتی با کافور مخلوط شد آن را کافور نگویند .
مسئله 344- اگر کافور پیدا نشود یا فقط به اندازه غسل باشد حنوط لازم نیست و چنانچه از غسل زیاد بیاید ولی به همه هفت عضو نرسد باید اول پیشانی و اگر زیاد آمد به جای دیگر بمالند .
مسئله 345- مستحب است دو چوب تر و تازه یکی در طرف راست بدن میت از استخوان پائین شانه استخوانی که از گودال گلو تا شانه اتصال دارد و دیگری را در طرف چپ بدن میت از استخوان پایین کفن پیراهن و رداء قرار دهند .