احکام روزه قضا

مسئله 866- اگر کافر مسلمان شود واجب نیست روزههای وقتی را که کافر بوده قضا کند ، ولی اگر مسلمان کافر شود و دوباره مسلمان گردد ، روزههای وقتی که کافر بوده را باید قضا کند .
مسئله 867- اگر برای عذری چند روز روزه نگیرد و بعد شک کند که چه وقت عذرش برطرف شده است بنابر احتیاط واجب باید مقدار بیشتری را که احتمال می دهد روزه نگرفته است قضا کند ، مثلا کسی که پیش از ماه رمضان مسافرت کرده و نمی داند که پنجم رمضان از سفر برگشته یا ششم ، باید احتیاط شش روز روزه بگیرد ولی کسی که نمی داند چه وقت عذر برایش پیدا شده می تواند مقدار کمتر را قضا کند ، مثلا اگر در روزهای آخر ماه رمضان مسافرت کند و بعد از رمضان برگردد و نداند که بیست و پنجم ماه رمضان مسافرت کرده یا بیست و ششم می تواند مقدار کمتر یعنی پنج روز را قضا کند ، اگر چه احتیاط مستحب آن است که مقدار بیشتر یعنی شش روز را قضا کند .
مسئله 868- اگر از چند ماه رمضان روزه قضا داشته باشد ، قضای هر کدام را که اول بگیرد مانعی ندارد ولی اگر وقت رمضان آخر تنگ باشد ، مثلا پنج روز از رمضان آخر قضا داشته باشد و پنج روز هم به رمضان مانده باشد ، احتياط آن است که اول قضای رمضان آخر را بگیرد .
مسئله 869- اگر قضای روزه چند ماه رمضان بر او واجب باشد و در نیت خود معین نکند روزهایی را که می گیرد قضای کدام رمضان است قضای سال اول حساب می شود .
مسئله 870- کسی که قضای روزه ماه رمضان را گرفته است اگر وقت قضای روزه تنگ نباشد می تواند پیش از ظهر روزه خود را باطل کند .
مسئله 871- اگر به واسطه مرض ، یا حیض یا نفاس روزه ماه رمضان را نگیرد و پیش از تمام شدن ماه رمضان بمیرد لازم نیست روزه هایی را که نگرفته است برای او قضا کنند .
مسئله 872- اگر به واسطه مرضی روزه رمضان را نگرفته باشد و مرض او تا رمضان سال بعد طول بکشد ، قضای روزه هایی را که نگرفته بر او واجب نیست و باید برای هر روز یک مد ، که تقریبا ۷۵۰ گرم است ، طعام یعنی گندم یا آرد یا نان به فقیر بدهد ، ولی اگر به واسطه عذر دیگری مثلا برای مسافرت روزه نگرفته باشد و عذر او تا رمضان بعد باقی بماند ، روزههایی را که نگرفته باید قضا کند و احتیاط واجب آن است که برای هر روز یک بند طعام به فقیر بدهد .
مسئله 873- اگر به واسطه مرضی روزه رمضان را نگیرد و بعد از رمضان مرض او برطرف شود ولی عذر دیگری پیدا کند که نتواند تا رمضان بعد قضای روزه را بگیرد ، باید روزه هایی را که نگرفته قضاء کند و نیز اگر در ماه رمضان غير مرض عذر دیگری داشته باشد و بعد از رمضان آن عذر برطرف شود و تا رمضان سال بعد به واسطه مرض نتواند روزه بگیرد ، روزه هایی را که نگرفته است باید قضا کند و در هر دو صورت فدیه ( یعنی تقریبا ۷۵۰ گرم طعام ) هم بدهد .
مسئله 874- اگر در ماه رمضان به واسطه عذری روزه نگیرد و بعد از رمضان عذر او برطرف شود و تا رمضان آینده عمدا قضای روزه را نگیرد باید روزه را قضا کند و برای هر یک روز یک بند طعام یعنی تقریبا ۷۵۰ گرم ، گندم و یا آرد و یا نان به فقیر بدهد .
مسئله 875- اگر قضای روزه رمضان را از چند سال تأخیر بیندازد باید قضا را بگیرد و برای هر روز یک مد طعام به فقیر بدهد .
مسئله 876- اگر روژه ماه رمضان را عمدا نگیرد باید قضای آن را به جا آورد و برای هر روز دو ماه روزه بگیرد ، یا شصت فقیر را طعام بدهد ، یا بنده آزاد کند و چنانچه تا رمضان آینده قضای آن روزه را به جا نیاورد ، برای هر روز دادن یک مد طعام نیز بنابر احتیاط واجب لازم است .
مسئله 877- اگر روزه رمضان را عمدا نگیرد و در روز مکرر جماع کند ، بنابر احتیاط واجب کفاره هم مکرر میشود ولی اگر چند مرتبه کار دیگری که روزه را باطل می کند انجام دهد ، مثلا چند مرتبه غذا بخورد ، یک کفاره کافی است