کارهای حرام

مسئله 1131- اعانت و کمک کردن به ظالمین و ستمگران در کار حرام ، حرام است و اگر حرام نباشد حرام نیست مثل خیاطی کردن برای ظالمين و مانند آن ، مگر اینکه در عرف از یاران و اعوان آنان به حساب آید که در این صورت حرام است .
مسئله 1132- غناء حرام است و آن کیفیتی در صداست که به نحو لهو و باطل خوانده شود ، و ملاک در تشخیص آن عرف است ، گوش دادن به چنین صدایی حرام است و فرق نمی کند چه در مرثیه باشد و یا دعا ، و از حرمت غناء دو مورد استثناء شده است ، اول- غناء و خوانندگی زنان در عروسی به شرط آنکه سخنان باطل نخوانند و حرام دیگری به آن ضمیمه نشود ، مثلا صدای آنان را نامحرمان نشوند و زنان و مردان به هم مخلوط نشوند و الا حرام است . دوم- غناء جهت راه رفتن شتران .
مسئله 1133- موسیقی لهوی حرام است و بهتر این است که موسیقی غیر لهوی نیز ترک شود و تشخیص لهوی از غیر لهوی به عهده عرف است .
مسئله 1134- مزدی که زنان خواننده و مطربان می گیرند حرام است و نیز نوحه بر باطل کردن و نوحه ای که مشتمل بر دروغ باشد حرام است و اجرت گرفتن برای آن نیز حرام است اما نوحه بر حق کردن و اجرت گرفتن بر آن جایز است .
مسئله 1135- رشوه گرفتن حرام است و آن پول دادن جهت حکم کردن در قضاوت است چه قضاوت به حق باشد یا باطل و در روایت وارد شده که رشوه گرفتن در حکم کفر به خداست .
مسئله 1136- تمام اقسار قمار و آنچه از قمار برده شود حرام است و واجب است که به صاحبش برگردانند ، و اگر صاحبش معلوم نباشد یا مرده و وارث او هم معلوم نیست باید برای او صدقه دهند ؛ و آلات قمار مثل ترد و ورق و مانند آن حرام است .
مسئله 1137- بازی با آلات قماربابرد و باخت حرام قطعی است و بدون برد و باخت بنابر احتیاط واجب ترک شود .
مسئله 1138- یاد گرفتن و یاد دادن سحر و کسب کردن با آن حرام است ، و مراد از سحر یعنی عملی انجام دهد که بر چشم و گوش طرف مقابل توهم امر غیر واقعی غلبه کند مثل اینکه به خیال او بیاید که در آتش است و فرار کند و یا همسر خود را دشمن خود خیال کند .
مسئله 1139- تسخیر جن و يا ملائکه و یا انسان و نیز شعبده بازی در صورتی که ضرر به نفس محترمه نرساند اشکال ندارد .
مسئله 1140- بنابر احتیاط واجب ساختن صورتها و صاحبان روح مثل مجسمه انسان و حیوانات حرام است ولی نگهداشتن و خرید و فروش آن حرام نیست و نقاشی صورت آنها مکروه است .
مسئله 1141- آموختن و حفظ و نشر و خرید و فروش کتاب های گمراهان مثل فرقه های باطل حرام است ، مگر آنکه غرض او رد عقاید باطله آنان باشد .
مسئله 1142- دروغ گفتن حرام است و آن عبارت از خبر از چیزی است که واقعیت ندارد ، و فرقی در حرمت بین جدی و یا شوخی آن نیست .
مسئله 1143- در مقام دفع ضرر از خود و از مؤمن دروغ گفتن جایز است بلکه قسم دروغ هم می تواند بخورد و نیز جهت اصلاح بین دو نفر می تواند دروغ بگوید .
مسئله 1144- توریه جایز است و آن عبارت از سخنی است که واقعیت دارد ولی خلاف ظاهر باشد مثلا شخصی از او سؤال کند فلان شخص در منزل هست بگوید خیر و منظورش اتاق خاصی باشد که آن شخص در آن اتاق نیست و بهتر است در مقام ضرورت مادامی که توریه امکان دارد دروغ نگوید .
مسئله 1145- خلف وعده کراهت شدید دارد و اگر در حین وعده دادن بنابر عدم عمل داشته باشد حرام است ، و بنابر احتیاط واجب و عده ای که بنای عمل به آن را ندارد به زن و فرزند و دیگران ندهد .
مسئله 1146- مسخره و توهین کردن به مؤمن ( شیعه دوازده امامی ) حرام است و چنانچه آن شخص فاسق و بدعت گذار باشد برای جلوگیری از فسق و یا بدعت او جایز است .
مسئله 1147- غیبت مؤمن حرام است و مراد از غیبت ذکر چیزی است در غیاب شخص که در عرف آن را برای آن شخص نقصان به حساب آورده و ذکر آن برای آن شخص خوش آیند نیست ؛ غیبت حرام مؤكد است و شرط حرمت غیبت این است که شنونده آن شخص را بشناسد .
مسئله 1148- اگر در حضور شخصی همان چیزی را که موجب نقصان وی هست به او بگویند اگر اصطلاحا غیبت نیست ولی حرام است چون اذیت مؤمن است و نیز اگر در غیاب مؤمن چیزی را به او نسبت دهند که در او نیست این عمل غیبت نیست اما از غیبت بالاتر است و بهتان می باشد .
مسئله 1149- مواردی از حرمت غیبت استثناء شده است یعنی غیبت در آن موارد جایز است ؛ مثل اینکه شخص به طور آشکار معصیت می کند و یا مظلومی در مقام تظلم ( دادخواهی ) اعمال ظالم را بگوید و یا در مقام ازدواج از او سؤال کنند و یا در مقام هشدار بر مؤمن که گرفتار خطر و یا ضرر در دین و دنیا نشود ، اگر در این گونه موارد ناگریز شود معایب دیگران را بازگو کند اشکال ندارد .