احکام حواله

مسئله 1298- اگر انسان طلبکار خود را حواله بدهد که طلب خود را از دیگری بگیرد و طلبکار قبول کند ، بعد از آنکه عقد حواله انجام یافت کسی که به او حواله شده بدهکار میشود و دیگر طلبکار نمی تواند طلبی را که دارد از بدهکار اولی مطالبه کند .
مسئله 1299- بدهکار و طلبکار و کسی که به او حواله شده باید مکلف وعاقل باشند و کسی آنها را مجبور نکرده باشد و نیز نباید سفیه باشند ، یعنی مال خود را در کارهای بیهوده مصرف نکنند .
مسئله 1300- حواله دادن به کسی که بدهکار نیست و همچنین بنابر احتياط حواله دادن به کسی که بدهکار است در صورتی صحیح است که او قبول کند ، و نیز اگر انسان بخواهد به بدهکار است جنس دیگری حواله دهد مثلا به کسی که جو بدهکار است گندم حواله دهد تا او قبول نکند حواله صحیح نیست .
مسئله 1301- حواله دهنده باید مقدار حواله و جنس آن را بداند ، پس اگر مثلا ده من گندم و ده تومان پول به یک نفر بدهکار باشد و به او بگوید یکی از دو طلب خود را از فلانی بگیر و آن را معین نکند حواله درست نیست .
مسئله 1302- بعد از آنکه حواله منعقد شد حواله دهنده و کسی که به او حواله شده نمی تواند حواله را به هم بزند و هر گاه کسی که به او حواله شده در موقع حواله فقیر نباشد ، اگر چه بعد فقیر شود ، طلبکار نمی تواند حواله را به هم بزند و همچنین است اگر در موقع حواله دادن فقير باشد و طلبکار بداند فقیر است ، ولی اگر نداند فقیر است و بعد بفهمد ، اگر چه در آن وقت مالدار شده باشد ، طلبکار می تواند حواله را به هم بزند و طلب خود را از حواله دهنده بگیرد .